Vergankelijkheid [4]

Het proces van loslaten betekent niet dat we gevoelloos moeten worden zodat we allerlei pijnlijke ervaringen niet meer beleven. Het is een natuurlijke reactie dat we bij loslaten of meditatief sterven angst, wanhoop of verdriet zullen ervaren. Alleen hoe gaan we daar mee om?  Laten we ons helemaal door deze ervaringen bepalen? Worden we iedere keer weer in de onmacht, depressie of zinloosheid meegesleurd? Of worden we totaal één met deze ervaringen, zodat we ze het volgende moment in openheid en vreugde totaal los kunnen laten? Kortom, hoe gaan we om met onze pijnlijke neurotische patronen?

Het vraagt veel geduld, vertrouwen, doorzettingsvermogen en beoefening om werkelijk los te laten en patronen te doorbreken. Onze overlevingsstrategie van grijpen en afkeren heeft zich flink vastgezet. Tegelijkertijd biedt deze strijd een mogelijkheid tot bevrijding te komen.  Het is een fundamentele uitdaging verschillende hindernissen te overstijgen en uiteindelijk inzicht te ontwikkelen in de grondslag van het leven.

De meest krachtige oefening in het leren omgaan met de diepgewortelde neurotische patronen is liefdevolle aandacht. Liefdevolle aandacht is ruimte scheppen en realistisch zien wie we zijn en hoe we handelen, vanuit volledige acceptatie, zonder te oordelen. Liefdevolle aandacht kan ons bewustzijn thuis brengen en een fundamenteel vertrouwen geven. We kunnen leren in het ‘hier en nu’ te zijn en vanuit het hart werkelijk in contact te staan met het leven zelf.

Vaak wordt door leraren binnen spirituele tradities opgeroepen om in de meditatie te sterven. Sterf bewust op je meditatiekussentje. Sterf nu, op dit moment, in volle aanwezigheid. Laat los, geef je over. Sterf terwijl je leeft en voel tot in het merg van je botten het warme, open en omvattende gewaarzijn.

Of anders geformuleerd: Laat de verdediging van ego los, even geen voorkeuren meer, laat de weerstand gaan, zonder begeerte niet meer overal op reageren, even niet met de zaken bemoeien. Waar ben je nu? Hier ! Zonder inspanning aanwezig zijn, niets doen !

We bezitten zodoende de mogelijkheid ons werkelijk open te stellen voor de levende stroom en de gehechtheid aan het leven te neutraliseren. De levende stroom heeft een genezende werking. Door volledig en helder het leven te aanschouwen zoals het is en meegaan met de beweging van de vergankelijkheid, zonder vastgrijpen, zonder identificatie, kan het helende licht de pijn verzachten en de patronen losweken. Dan is er meegaan met de pulserende beweging van de heldere ruimte en de spontane realisatie van een wakkere geest.

"Wanneer voortduring eindigt, bestaat de mogelijkheid voor het eeuwige nieuwe. Wij vrezen echter dit eindigen en we zien niet in dat door het eindigen de hernieuwing, het scheppende, het ongekende kan ontstaan - niet door het meeslepen van dag tot dag van onze ervaringen, onze herinneringen, onze mislukkingen. Slechts wanneer wij dagelijks sterven van al dat oud is, kan het nieuwe zijn. De persoon, de voortbestaande entiteit, die het ongekende, het werkelijke, het eeuwige zoekt, zal het nooit vinden, omdat hij slechts dat kan vinden wat hij uit zichzelf projecteert en wat hij projecteert is niet het werkelijke. Door beëindiging, door sterven, kan het nieuwe gekend worden. Slechts dan kent men de dood, terwijl men leeft. Alleen in dat afsterven, in dat eindigen, in het doen ophouden van voortduren, ligt vernieuwing, welke eeuwig is."
~Krishnamurti

Alles staat in het licht: mijn onzekerheid, de onrust, al die verwachtingen, zoveel frustraties. Het mag er zijn. Helemaal betrokken duik ik er in, met een zachte aandacht en tegelijkertijd is er een open sfeer. Wonderbaarlijk hoe het allemaal oplost. Pijnlijke situaties blijken tijdelijk te zijn.

Ik neem innerlijk toevlucht. Mijn lichaam is stil en aanwezig. Mijn hoofd is zwijgzaam, zowel uiterlijk als binnenin even geen gebabbel. Mijn hart is geopend.

Door de poort gaan. Mijn lichaam wordt transparant, een grenzeloze ruimte verschijnt. Mijn hoofd is helder en opmerkzaam voor wat er is. In mijn hart straalt een warm gevoel: liefde, compassie, vreugde en vrede.

~Kees Voorhoeve