Boze Boeddhisten

Boeddhisten altijd vredig en sereen? Bodhitv maakt voorgoed korte metten met dit beeld!
In het kader van de driedelige BOS-docu 'De drie vergiften', vertellen Brad Warner, Kitty Arends, Joan Halifax en Martine Batchelor over hun ervaringen met het meest temperamentvolle vergift: woede.

Brad Warner
"In het Boeddhisme is het belangrijk dat we het 'zelf' beter leren begrijpen. Woede is vaak gerelateerd aan verkeerde ideeën over onszelf. Aan de ene kant willen we niet boos zijn, want we weten hoe destructief het kan zijn. Maar aan de andere kant werkt woede wel lekker zelfbevestigend: wanneer je boos bent op iemand dan ben jij boos op iemand. Het kan dan gevaarlijk aanvoelen om die woede te laten gaan: 'als ik stop met boos zijn, dan stop ik met mezelf zijn, en dan verlies ik mezelf', denken we dan. Er is dus een haat-liefde verhouding met woede: aan de ene kant haten we het, aan de andere kant voelt het goed omdat het ons het idee geeft dat we bestaan.

Brad Warner is een Amerikaanse zenleraar en houdt een blog bij, genaamd hardcore zen. Hij is ook bassist, speelde in Japanse films en schreef ooit voor soft-porn blog Suicidegirls.

"Ik speel in een hardcore punkband. Mensen vragen me vaak hoe ik zulke 'boze muziek' kan maken terwijl ik boeddhistisch leraar ben. Dat is geen rare vraag. Ik herinner me nog hoe punkmuziek heel goed voor me was in mijn tienerjaren. Ik leefde op een plek waar het voelde alsof ik de enige boze persoon was. Iedereen leek heel gelukkig met het leven, behalve ik. Ik was pissig. Punk rock gaf me hoop, er waren blijkbaar meer mensen die boos waren. Er bestaat het simplistische idee dat de beste manier om peace and love te verspreiden is door alleen maar over peace and love te zingen. Ik denk dat het ingewikkelder ligt. Soms moet je tot actie overgaan."

"Ik denk dat het voor veel mensen lijkt alsof boosheid van buiten komt, maar meestal genereer je het zelf. Maar toch, mensen maken de meest verschrikkelijke dingen mee, van pesten tot armoede. Daar kun je behoorlijk van doordraaien. Ik ken het verhaal van die Finse Jongen (uit Pekka) niet, maar je hoort vaker zulke verhalen van mensen die van die drastische dingen doen. We nemen dan aan dat het om woede gaat en dat is een veilige aanname. Maar er is bijna altijd meer aan de hand.

Lees verder: BodhiTv